แต่ถึงบทที่นางจะต้องยอมโอนอ่อน นางก็รู้ความเหมาะความควรมาก คือเป็นคนรู้จังหวะจะโคนในชีวิตที่แท้
เสี่ยวเฉียวจะชนะใจเว่ยเซ่าได้มั้ย ชนะยกแรกยังต้องไปต่อสู้กับคนในจวนตระกูลเว่ย แม่ของพระเอกและพวกพ้องที่เกลียดชังเธอ และความคิดของเว่ยเซ่าที่ยังแค้นฝังลึกตระกูลเฉียว เสี่ยวเฉียวจะป้องกันตระกูลเฉียว และปกป้องชาวเมืองไม่ให้เผชิญภัยสงครามอีกหรือไม่ หนังเดินเรื่องเร็ว ไม่เสียอรรถรสจากตัวหนังสือสู่จอหนัง
พรุ่งนี้! ทั่วไทย ฝนตกหนัก กทม. โดนด้วย ระวังน้ำท่วมฉับพลัน
ผู้กำกับ : เติ้งเคอ (ผลงาน ปฐพีไร้พ่าย, ผู้พิทักษ์รัตติกาลแห่งต้าเฟิ่ง) / เกาฉงไข่ (ผลงาน คำสาปนิทราอลวน)
ยังโชคดีที่นอกจากความเหินห่างเย็นชาที่เว่ยเซ่าแสดงออกแล้ว ยามอยู่บนเตียงก็เป็นเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง
ส่วนนางเอก คือ ชอบมาก ฉลาด แต่ไม่ถึงขั้น แมรี่ซู ที่แบบเว่อร์วังอะไร ซึ่งนางเอก วางตัวได้ดีมาก กำลังพอเหมาะ ภายหลังก็ช่วยรักษาปมให้พระเอกไปด้วย
แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่า���ีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้
ต่อมายังมีเหตุการณ์ที่เหยียนโจวของนางเอกจะถูกบุกยึด พระเอกมีวิธีช่วยเหลือแต่ยังสองจิตสองใจ พอนางเอกได้ข่าวก็คิดว่าตอนนี้ต้องมีกำลังคนเป็นของตัวเอง จะรอขอร้องให้คนอื่นมาช่วยทุกครั้งคงไม่ได้แล้ว นี่เป็นความคิดที่เกิดขึ้นเพราะยังไม่สามารถเชื่อใจพระเอกได้ ด้วยรู้ว่าพระเอกมีความแค้นอยู่กับตระกูลไม่รู้เมื่อไหร่จะสลายความแค้นได้ แต่ก็มาหาเพื่อขอร้องเว่ยเซ่า และบอกว่ามีวิธีที่ไม่ต้องใช้ทหารของตัวเองเลย พอพระเอกฟังจบท่าทางก็ตกใจในความคิดของนางเอกเพราะมันตรงกับที่คิดเอาไว้เลยทีเดียว พระเอกเริ่มมองนางเอกมากขึ้น แถมนางเอกยังเป็นฝ่ายเสนอก่อนว่า หมานหมานจะซาบซึ้งใจยิ่งนัก ในที่สุดเว่ยเซ่าก็ตัดสินใจช่วยเหลือ ก่อนจากไปสนามรบคืนนั้นได้มาหาเสี่ยวเฉียวคราวนี้ได้ร่วมหอกัน หลังจากก่อนหน้านี้เสี่ยวเฉียวทนไม่ไหวเตะหน้าเว่ยเซ่าไป ครั้งนี้ก็เช่นกัน แต่ในที่สุดก็เป็นสามีภรรยากันจริงๆแล้ว การศึกเป็นไปตามแผน ส่วนท่านย่าได้พาเสี่ยวเฉียวไปเยี่ยมเพื่อนเก่าที่แคว้นจงซาน และได้พบซูเอ๋อหวงที่เคยมีความหลังกับเว่ยเซ่าครั้งอดีตด้วย เว่ยเซ่าชนะศึกกับเฉินเสียง ได้ชัยชนะกลับมาตามคาด เสี่ยวเฉียวและท่านย่าเดินทางกลับสกุลเว่ยที่อวี๋หยาง
ขอต้อนรับการเปิดตัวของ...ยัยซูเอ๋อหวง ....ด้วย...
บอกตรงๆสะใจมากที่นางเจอแบบนั้นในชาติที่แล้ว สมควรโดน ทำไว้เยอะ)
ท่านโหวผู้โหด เย็นชา พักดาบมาจับหมึก จับปากกาสอนภรรยาแป๊บ ...
ในเมื่อเป็นแบบนี้ พระนางจึงระแวงกันและกันอยู่ตลอด เล่มหนา ๆ ห้าร้อยกว่าหน้าผ่านไปสามเล่ม ก็ยังระแวง เล่มจบแล้วก็ยัง...ยังระแวงจนเราระอา เราจึงอ่านไปได้ช้า ๆ ด้วยความไม่ถูกใจ เพราะไม่นิยมพระเอกที่ลุ่มหลงในรูปโฉมกับรสรักที่ได้จากนางเอก ไบโพล่าร์ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย สลับกันอยู่ระหว่างระแวงกันกับขึ้นเตียงกัน พระเอกจะออกแนวชายเป็นใหญ่อะไรนักหนา นางเอกเองก็ไม่น่ารัก ไม่ชวนสงสาร แม้จะเข้าใจถึงเหตุผลประกอบ เห็นด้วยว่านักรบหนุ่มแบบพระเอกก็ควรแล้วที่จะเป็นแบบนี้ แสดงออกแบบนี้ useful link จะไปหาความละมุนละไมในอารมณ์มาจากไหน แต่เมื่อความเรียลมา.
อ่านไปนิดแล้วรู้เลย...ไม่รอดแน่...ติดแน่นอน!!!! ใจพะวงอยากแต่จะอ่านๆๆๆๆ
เซวียนลู่ รับบท ซูเอ๋อหวง ตัวร้ายในจวนเว่ย